کد مطلب:47048 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » قرآن

خداوند در آيهء 9سورهء احقاف مي فرمايد: با توجه به اين آيه , علم غيب و مسئلهء خبرهاي غيبي و پيش گويي هاي پيامبر چگونه توجيه مي شود؟

مقصود آيهء مذكور: , اين است كه من دربين انبيا پيغمبري نوظهور نيستم كه سخنان و افعال و سيرت و صورتم مخالف با سخنان و افعال و صورت وسيرت آنان باشد, بلكه من نيز مانند آنان فردي از بشر هستم همان طور كه آثار بشريت از آنان ظاهر و هويدااست من هم مانند آنان مي باشم .

با اين جمله پاسخ اعتراض هايي كه به رسول خدا6مي كردند, داده مي شود, مانند اعتراضي كه قرآن ازايشان حكايت كرده كه :

اگر پيغمبر است چرا فرشته اي نازل نشد تا با او به كار انذار مردم بپردازد و يا چرا گنجي در اختيارش قرار ندادند و يا چراداراي باغي نشد تا از آن بخورد؟

در جملهء (و ما ادري ما يفعل بي ولابكم ) مي خواهد از خود علم غيب را نفي كند و همان را خاطر نشان سازدكه آيه ء: ;(1)اگر علم غيب مي دانستم هم خير بسياري كسب

مي كردم و هم بدي ها و گرفتاري ها به من نمي رسيد.

در حقيقت اين آيه جلوي توقعات بي جاي مردم را سدّ مي كند و انتظارات بيش از حدّ را مانع مي شود.بنابراين , منافاتي با آيات ديگر كه علم غيب را براي انبيا يا پيامبر اسلام 6اثبات مي كند, پيدا نمي كند. آياتي مانند (2)

عالم الغيب فلا يظهر علي غيبه احداً الاّ من ارتضي من رسول ;(3) خداوند تعالي عالم به غيب است و احدي را بر غيب خود احاطه نمي دهد مگر رسولي را كه بپسندد.

علت عدم منافات اين است كه آياتي كه علم غيب را از آن جناب و از ساير انبياء: نفي مي كند تنها در اين مقام است كه اين حضرات از آن جهت كه بشر هستند و طبيعت بشري دارند علم غيب ندارند, ولي هر گاه براي اثبات پيامبري و براي هدايت مردم لازم شد خداوند به آنان وحي مي كنند و آنان را به علم غيب مجهز مي كنددر حقيقت علم غيب ابزار كار پيامبران يا ائمه : بوده است كه در مواقعي كه لازم بوده براي اثبات پيامبري ياامامتشان از آن بهره گرفته اند و در بقيهء موارد از آن استفاده نمي كرده اند.(4)

(پـاورقي 1.اعراف (7 آيه 188

(پـاورقي 2.آل عمران (3 آيهء 44

(پـاورقي 3.جن (72 آيهء 27

(پـاورقي 4.مستفاد از ترجمهء تفسير الميزان , ج 18 ص 307